Latest Blog Post

rüyana al beni

bunu neden yaptım bilmiyorum. genelde hayatta neyi neden yaptığımı eylemlerimin sonucunu görüp ona göre düşünmeye başlarım (tabii ki yapmadan önce düşünmeye değer bulduğum şeyler var) aslında burada olmamam gerektiğini biliyorum. verdiğim sözleri tutmak zorunda olduğum inancıyla büyüttüm kendimi. verilmiş sözlerim var. söz vermekten nefret ediyorum. benden böyle şeyler istediğinizde bana zarar vermiş oluyorsunuz ama çok şükür ki benim kendime verdiğim zararın yanında hiç kalır. kendim harici herkese verdiğim sözleri tutmak için kendini feda eden kadın bir don kişotum ben. evet. kendi kahramanına sahip olmayan insanlar başkalarının kahramanı olmayı terapi olarak görür. bunun sebebini burada kalmaya devam edersem bir sonraki bloğumda anlatacağım. ama daha bunu yazmadan sebebini düşünmeme gerek olmadığını fark ettim. insan nedenini bildiği şeyleri tekrar düşünerek sonuçları değiştiremez (bunu kendime gün içerisinde 100den fazla söylediğime yemin edebilirim ama, ama kanıtla.. kanıtlarım da.. şahitlerim var). bazen böyledir. akıntıya karşı aksiyon alamayacağını bilirsin. son zamanlarda cümlelerimi toplayamıyorum, playlistimde e ardından it çalmaya başlıyor. ne yerde ne gökte işte öyle saçma bi yerdeyim. bi yolda yürüyorum, belki sürekli kaybolup aynı yere çıkıyorum, belki sadece yolu yürümeyi seviyorum, belki de o yol çıkmaza gidiyor biliyorum. ama yürüyorum işte. yaşamak zaten böyle değil midir? bazen bir durağı yolculuğun tamamı sanabilirsin, dünyanın ne kadar dar olduğunu dünyalar kadar sevilmek istediğinde anlayabilirsin, yalnız olmanın değerini bir kalbe girince öğrenebilirsin. sizin bunları idrak etmemenizi dilerim. tespit sıçma işini genelde güzel yaptığımı söylerler. kötü şeyleri güzel söyleyebilme yeteneğim var. bi ske derman olmayacak bloğumu kapatırken hapishaneye mektup misali anatolia koğuşuna -ya da kliniğine diyip yumuşatalım- selamlar yolluyorum güzel insanlarsınız. bu bana gelsin. sadece bana..