Latest Blog Post

нoямaиia |3|

sᴀʟᴛ ʜᴏʀᴍᴏɴʟᴀʀıɴıɴ ᴇsɪʀɪ ᴏʟᴀɴʟᴀʀ, ᴀʀᴢᴜʟᴀʀıɴıɴ ɪᴄ̧ɪɴᴅᴇ ᴢᴇᴠᴋᴛᴇɴ ᴍᴀʜʀᴜᴍ ʏᴏᴋ ᴏʟᴍᴀʏᴀ ᴅᴀ ᴍᴀʜᴋᴜᴍʟᴀʀ.

...
Her haykırış bir anının beynine hücumu iken nasıl kurtulabilirdi iplerinden?
Acı ile son çırpınışı ve ₭₳Ɽ₳₦Ⱡł₭!

Yaklaşık 3-4 geçti, yapıştığı soğuk zeminde gözlerini karanlıktan ışığa açtı. İçerisi gözleri kör edecek kadar aydınlıktı. "Öldüm mü?" diye düşünürken kapı üstündeki megafondan kısık sesle ve alaycı tavırla konuşan kadını duydu. Ağzından tükürük saçarak küfrünü odanın duvarına savurdu ama karşısında kimse yoktu. Sesi ona tokat gibi geri döndü. Aynı anda sinir bozucu o kahkaha ile irkildi. Yukarıdan gelen kahkahaya ikinci bir ses de eklendi. Yukarıdaki yalnız değildi. "Kim bu o..lar" diye düşünürken yüzü iyice çirkinleşti.
Ona göre konuştuğu, birlikte olduğu her kadın "O... sıfatlı, kullan-at eşyaları"ydı. Sahi, onları hiç göğüs, kalça, zevkine oyuncak yerine insan olarak görebilmiş miydi? Kötü bakışı, kalıtımsal negatif algısı, sevgisizlikten kararttığı ruhunu, kendi çarpıklığını hiç düşünmeden karşısındaki insanı aşağılamaya, hor görmeye, metalaştırmaya çalışan zihniyetiyle kendini hiç bir an olsun haksız görmedi. Ya da yanlış! Her yaptığı o insanlara mubahtı. -Tabi ona göre!-

Yukarıdaki kadın mikrofonu kapatıp yanındakine gülümseyerek baktı ve derin bir nefes alıp yavaşça bıraktı. Yanındaki kız gözlerinde korku ve yaşlara tezat yüzünde kocaman bir gülümseme ile şaşkın kalmıştı. Korku ve acısı karşısındaydı. Kadın kızın korkulu gözlerine acıyla baktı:

__Korkma, buraya gelemez, bir şey yapamaz!
__Ne zamana kadar orada kalacak?
__Anlayana kadar. O koca kafasına girene kadar.
__Anlamaz ki!
__Fark etmez. En azından şimdi ağına çekmeye çalıştığı o küçük kızı korumuş oluyoruz. *düşünceye dalar* Şu an burada olmasaydı! *durur* Agh! Düşünmek bile istemiyorum. Onu o kız ne haldeyken buraya getirdiğimi anlatmayacağım ama en doğru zamandı. İnan bana... En doğru an.