Latest Blog Post

6 - Geçmişle Konuşmak. (Anılarımızın hayatımızdaki nostaljik yeri…)

Ah bu ben..!! diyerekten oku azizim...

Geçmişte yaşadığımız anılar, zihnimizin tozlu raflarında sıra dışı bir incelikle saklanan çok özel koleksiyonlardır aslında öyle değil mi..??

Ne zaman bir anımızı hatırlasak, bir zaman makinesine binmişçesine başka bir dünyaya gideriz. O anın kokusu, sesi, dokusu… Sanki o anda yeniden yaşam buluruz...

Ama anılar sadece yolculuk ettiğimiz çok uzak birer yıldız değildir. Bazen en karanlık gecemizde yolumuzu aydınlatan bir ışık ya da ruhumuzu sıcak tutan bir battaniye gibidir yaşanmışlıklarımız...

Aslında çoğu insan, anılarından kaçmaya çalışır. Belki çünkülerimiz yüzündendir. ya da ne bilim onların bize acıyı ya da kayıpları hatırlattığını düşünürüz. Ancak ben fark ettim ki, anılar bizden hiçbir zaman uzaklaşmıyor. Evet onları kovaladıkça daha derinlere kaçarlar. Ama bir dost gibi kucakladığımızda, bize tahmin ettiğimizden çok daha fazlasını sunarlar.

Geçmişi bir aynaya benzetiyorum o yüzden. O aynada, sadece eskimiş yüzler ya da kaybolmuş yılları değil, kendimizi de görürüz. Çocukken sahip olduğumuz saf merakı, ilk heyecanlarımızı, hatalarımızdan öğrendiğimiz dersleri… Hepsi, o aynanın içinde gizlidir ve tamda bize bakıyordur.

İyi yahut kötü anılara sımsıkı tutunup sadece onları yaşamış gibi hissetmek de tehlikeli olabilir elbette..!! Geçmişte yaşanan anılar, geleceğe yön verebilmek için taşıdığımız çok kıymetli haritalardır sadece bunu unutmamak gerek.

O yüzden bazen geçmişle konuşmak lazım, konuşurken de dikkat etmek lazım a dostlar.

Bir dostu dinler gibi, bir şarkıyı hisseder gibi. Ve unutmamalıyız ki, geçmiş bizimle her zaman konuşuyor. Bize gösterdiği aynadan bakıp kendimizi tanımak ise bizim elimizde.